Wim Waarom ik dit deel Sommige mensen vragen me waarom ik dit soort persoonlijke ervaringen publiek deel. Mijn antwoord is eenvoudig: omdat herkenning heling opent. Omdat stilte pijn vasthoudt. En omdat wie leeft met de gevolgen van een toxische relatie vaak blijft twijfelen aan zijn eigen ervaring. Ik schrijf dit niet om te beschuldigen, maar om … Lees verder
Er zijn momenten in een relatie die je pas achteraf als kantelpunt herkent.Het ene ogenblik geloof je nog dat alles, mits inspanning en goede wil, te herstellen valt.Het volgende besef je: we zijn iets kwijt wat niet meer terugkomt. Wat dat precies is? Meestal niet liefde. Of communicatie. Of nabijheid.Maar vertrouwen. Het verlies van vertrouwen … Lees verder
Een verhaal van keuzes en verlies Het einde van Turbo De vereffening is officieel.De tegenpartij heeft ermee ingestemd.Het vonnis ligt vast. Vanaf het moment dat het vonnis is betekend, houdt Turbo op te bestaan in zijn huidige vorm.Hoe dit allemaal verder moet, dat zal de toekomst uitwijzen. Ik wist dat dit eraan kwam.En toch had … Lees verder
1. Hoe ik bij hem uitkwam Ik was op een punt gekomen waarop ik voelde dat er iets fundamenteels niet meer klopte. Niet in wat ik deed, maar in hoe ik leefde. Mijn lichaam begon signalen te geven die ik niet meer kon negeren: vermoeidheid, spanning, weerstand tegen dingen die ik vroeger gewoon deed. Mijn … Lees verder
1. De nasleep in het oog van de storm Er was geen rust. Geen afsluiting. Geen kalme verwerking. Alleen een storm die bleef woeden, in nieuwe gedaanten. Van procedure naar procedure, van eis naar tegenzet, van hoop naar frustratie. Mijn hoofd wist wat er op het spel stond. Maar mijn lichaam droeg iets anders: uitputting. … Lees verder
Ik werd weggezet als wat ik niet was.Als verslaafde.Als onbetrouwbaar.Als gevaar. En toch kon ik het haar niet kwalijk nemen.Niet echt. Want iedereen heeft zijn eigen waarheid.En in haar ogen…was dit waarschijnlijk wat ze zag.Wat ze voelde.Of wat ze nodig had om haar verhaal kloppend te houden. Maar het sneed.Niet omdat ze me aanviel,maar omdat … Lees verder
Ik heb me die eerste nacht voorbereid.Ik had geen advocaat.Maar wel de waarheid.En de intentie om dit niet op een oorlog te laten uitdraaien. Ik wilde niet wijzen.Niet beschuldigen.Niet zwart maken. Ik wilde gewoon…mijn kant uitleggen.Mijn keuzes tonen.Niet als aanval,maar als zorg. De rechter wou me eigenlijk niet eens horen.Omdat ik geen advocaat had.Omdat ik … Lees verder
Ik wist dat het nodig was.Ik had lang genoeg gewacht.Lang genoeg leidzaam toegezien,hopend op een oplossingdie niet meer zou komen. Ik had mezelf jarenlang uitgesteld.Uit respect. Uit hoop. Uit angst.Voor de relatie. Voor de kinderen. Voor de zaak.Maar nu kon ik niet meer.Niet als ik nog trouw wilde blijven aan mezelf. Ik had besloten:voor de … Lees verder
Ze wist het niet.Maar ik wel. We zaten samen in die zaal.De lichten, de muziek, de mensen rond ons —het leek een gewone avond.Maar voor mij was het afscheid. We gingen naar een concert van Slimane.Het zou ons laatste zijn.Niet officieel. Niet uitgesproken.Maar ik wist het.Zij niet. De dagen ervoor waren beladen.Ik had bewust afstand … Lees verder