Vandaag kwam alles even samen.Niet gepland, niet verwacht — maar alles wat ik de voorbije maanden probeerde te verdragen, stond plots recht voor me.Ik was moe. Nog herstellende.Maar ik wilde even buiten komen, dus ging ik mee naar de markt. En daar stond ze.Mijn ex-vrouw.Omringd door haar vrienden.Lachend. Werkend. Het leek alsof alles wat ooit … Lees verder
In augustus 2025 zat ik nog in mijn busje. Ergens alleen in het zuiden van Frankrijk. Niet op vakantie. Maar op de vlucht. Voor de chaos. Voor de pijn. Voor het gevoel volledig leeggezogen te zijn door een situatie waarin ik geen enkele grip meer had. De bedoeling was: afstand nemen. Van haar. Van de … Lees verder
Soms komt het loslaten niet in één keer, maar in lagen. Deze zomer bracht me door drie duidelijke fases: het alleen leren zijn, het definitief loslaten van mijn ex-partner, en de pijnlijke maar bevrijdende confrontatie met mijn spiegel. Wat begon als een periode van overleven, werd een onverwachte reis naar vrijheid. Ik wist dat deze … Lees verder
Er is gevochten. Zoals een leeuw. Tot op het bot. En ja, het is nog niet voorbij. Het juridische en emotionele werk loopt door. Maar toch… iets in mij zegt nu: het is goed. Niet omdat alles opgelost is. Maar omdat ik voel dat ik even mag ademen. Dat het even mag rusten. Voor het eerst … Lees verder
Ik ben vertrokken om rust te vinden.Maar rust krijg je niet als iemand alles in het werk stelt om je stil te krijgen. Nog voor ik vertrok, was ik al aan het vechten.Voor het gebruik van de camper — waar ik recht op heb.Voor afspraken die we hadden gemaakt. Voor duidelijkheid.Voor eerlijkheid. Wat ik kreeg, … Lees verder
Soms vertrek je niet omdat je weg wil.Maar omdat blijven je langzaam afbreekt. Na mijn vorige retraite dacht ik: nu ga ik vertrekken met een camper, met middelen, met een plan.Alles was voorzien, dacht ik. Alles voorbereid. Maar wat volgde, was allesbehalve dat. Wat begon als discussies over verblijf en bezit, eindigde met het verliezen … Lees verder
De val en de sprong (woensdag 11 t.e.m. vrijdag 13 juni) Woensdag 11 juni Het moment waarop het brak, was niet een plotse crisis.Het was het besef:ik geef alles op — mijn huis, mijn werkplaats, mijn bedrijf, mijn hele leven zoals het was —en zelfs dan krijg ik de camper niet. Die ene plek die … Lees verder
Over hoe kiezen voor jezelf soms voelt als de grootste straf Er komt een moment dat je niet meer kunt zwijgen.Niet omdat je wil schreeuwen.Maar omdat het stilzwijgen je langzaam aan het uithollen is. Emotionele en psychologische mishandeling gebeurt niet plots. Het begint klein.Een opmerking. Een blik. Een twijfel die geplant wordt.Je vraagt je af … Lees verder
Een verhaal van keuzes en verlies Het einde van Turbo De vereffening is officieel.De tegenpartij heeft ermee ingestemd.Het vonnis ligt vast. Vanaf het moment dat het vonnis is betekend, houdt Turbo op te bestaan in zijn huidige vorm.Hoe dit allemaal verder moet, dat zal de toekomst uitwijzen. Ik wist dat dit eraan kwam.En toch had … Lees verder
1. De nasleep in het oog van de storm Er was geen rust. Geen afsluiting. Geen kalme verwerking. Alleen een storm die bleef woeden, in nieuwe gedaanten. Van procedure naar procedure, van eis naar tegenzet, van hoop naar frustratie. Mijn hoofd wist wat er op het spel stond. Maar mijn lichaam droeg iets anders: uitputting. … Lees verder