In augustus 2025 zat ik nog in mijn busje.
Ergens alleen in het zuiden van Frankrijk.
Niet op vakantie.
Maar op de vlucht.
Voor de chaos. Voor de pijn.
Voor het gevoel volledig leeggezogen te zijn door een situatie waarin ik geen enkele grip meer had.
De bedoeling was: afstand nemen.
Van haar. Van de strijd.
Van alles wat me tot op het bot had gesloopt.
Maar de afstand werd korter…
Plots kreeg ik berichten over mijn dochter.
Over hoe mijn ex-vrouw – haar moeder – voor haar deur stond te schreeuwen.
Dronken. Tierend. Dreigend.
Over hoe ze haar haar eigen spaargeld ontzegde, zodat ze niet op vakantie kon.
Over fysiek geweld waarmee gedreigd werd.
En toen wist ik: dit gaat niet meer over ons.
Dit gaat nu over haar.
Eerst werd Alan (mijn beste vriend) misbruikt om mij te raken.
Toen toch niog maar weer proberen met Mon Mec.
En nu?
Nu was mijn eigen dochter aan de beurt.
Elke keer iemand dichterbij.
Elke keer iemand die ze kon gebruiken om mijn fundamenten verder af te breken.
Want dat is hoe het werkt: als iemand met narcistische eigenschappen je niet meer rechtstreeks kan raken, dan zoekt die iemand die jou wél kan raken.
Mijn dochter werd gebruikt.
En ik?
Ik kon niet meer van op afstand toekijken.
Op dat moment was de beslissing genomen: ik kom terug naar België.
Enkel en alleen voor haar.
Zij vertelde me zelf dat ze zo snel mogelijk weg wou van haar moeder.
Dat ze het mentaal niet meer aankon.
Dat de façade van “mijn kinderen zijn mijn alles” op Facebook niets te maken heeft met de realiteit achter gesloten deuren.
En ik geloof haar.
Want ik herken het patroon.
Want ik heb het patroon doorleefd.
Wat er vandaag gebeurde…
Vandaag, op 14 oktober, kreeg ik plots een oproep van een Engels sprekende man.
Een wildvreemde.
Die me meldde dat mijn dochter dringend hulp nodig had.
Dat ze opgesloten zat.
Dat haar gsm was afgenomen.
Dat ze in paniek was. Aan het wenen.
Ik stond onder de douche, klaar om naar een afspraak te gaan.
Die planning viel weg.
Alles week voor één ding: mijn kind beschermen.
Ik reed onmiddellijk naar haar toe.
De politie was al gebeld.
Ze waren al ter plaatse.
Mijn dochter werd uit huis gehaald en kwam met mij mee.
De gsm?
Een cadeau van mij.
Op mijn naam.
Met mijn privékaart betaald.
En toch probeerden ze het toestel bij te houden — zogezegd omdat het via Turbo zou zijn.
Dat is reinste onzin. En wie neemt nu als ouder een verjaardag cadeau af die door omstandigheden een half jaar later was gegeven.
En bovenop haar laten vertrekken zonder telefoon, afgesloten van haar vriendinnen en buitenwereld.
En strafrechtelijk gewoon diefstal.
En toch… ondanks alles…
Ik heb het voor elkaar gekregen.
Zonder inkomen.
Zonder steun.
Zonder middelen.
Terwijl alles werd geblokkeerd en getraineerd.
Terwijl men alles probeerde af te nemen.
Ik heb een appartement.
Voor Anaïs.
Voor mezelf.
Voor rust.
Voor een veilige plek waar ze zichzelf kan zijn.
Waar ze niet moet vrezen voor controle, dreiging of woede-uitbarstingen.
En ik heb dat gedaan omdat ik een belofte had gemaakt.
Dat ik haar zou helpen.
Dat ik haar zou beschermen.
Analyse: Narcistische eigenschappen ontleed
De strategie:
“Als ik jou niet meer kan raken, dan je dierbaren wel.”
Een narcist zal altijd een manier zoeken om terug controle te krijgen.
Wanneer jij sterker wordt, emotioneel afstand neemt, of loskomt, verleggen ze hun focus.
Eerst zullen ze het proberen via werk, via vrienden, via nieuwe partners.
Als dat niet werkt, komt er een shift naar wat jij het meest liefhebt: je kinderen.
Typisch narcistisch gedrag in deze situatie:
- Instrumentaliseren van een kind: gebruiken als wapen in het conflict.
- Vrijheidsbeperking: haar opsluiten, gsm afnemen, financiële toegang blokkeren.
- Valse slachtofferrol: online het perfecte plaatje tonen (“de zorgzame moeder”), terwijl achter de schermen de dochter weg wil.
- Sabotage en controle: financiële blokkades, juridische manipulatie, systematische emotionele uitputting.
- Beelden scheppen en maskers opzetten: anderen overtuigen van een leugen door herhaling en misleiding.
Wat kun je doen als je dit herkent?
- Zie het gedrag voor wat het is: geen zorg, maar manipulatie.
- Bescherm je kind – zowel juridisch als emotioneel.
- Documenteer álles – feiten, screenshots, e-mails.
- Blijf kalm en zakelijk – hoe moeilijk ook.
- Wees niet naïef over vergeving – sommige dingen zijn herstelbaar, andere zijn grensoverschrijdend.
Ter overweging:
“Een narcist gebruikt niet wat hij zelf nodig heeft. Hij gebruikt wat jij niet kunt missen.”
“Maak je mening over iemand op basis van je eigen ervaringen, niet van verhalen van anderen. Zeker niet als die ‘andere’ altijd dezelfde is.”
Tot slot
Ik ben geen perfecte man.
Ik heb fouten gemaakt.
Maar ik weet wie ik ben als vader.
En waarvoor ik vecht.
En waarom ik dit schrijf.
Dit is mijn waarheid.
Niet om medelijden te vragen.
Niet om te kwetsen.
Maar om duidelijk te zijn.
Voor wie het wél wil zien.
Voor wie wél durft kijken voorbij de façade.
Voor wie twijfelt of zwijgt, maar in stilte hetzelfde meemaakt.
Je bent niet alleen.
Ooit zal deze strijd jouw belonen Wim.
Boontje komt om zijn loontje, vroeg of laat en loopt ze met haar gezicht tegen de spreekwoordelijke muur.
#teamwim